Bogate winnice do dziś są jednym z bogactw tego słonecznego kraju. Sięgając po stołowe winogrona z Mołdawii zapewniamy sobie nie tylko wspaniałe doznania smakowe, ale także zdrowie, a może nawet długowieczność.
Zalety winogron były doceniane już 5 tys. lat p.n.e. Wtedy stosowano je m.in. przy dolegliwościach układu pokarmowego, czy skaleczeniach.
W medycynie niekonwencjonalnej leczenie winogronami doczekało się nawet własnej dziedziny – ampeloterapii. Trudno się dziwić, bowiem winogrona są skarbnicą witamin i składników mineralnych. Wystarczy wspomnieć, że zawierają m.in. witaminy C, A, E, K, B6, kwas foliowy i minerały: wapń, żelazo, magnez, fosfor, bor, potas, cynk, mangan i selen. Dodatkowo mają w składzie jod, który rzadko występuje w owocach, a jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy.
Lecznicze właściwości winogron są zróżnicowane w zależności od odmiany: najzdrowsze są ciemnofioletowe, bowiem zawierają najwięcej flawonoidów, które są naturalnymi przeciwutleniaczami, neutralizującymi wolne rodniki.
To sprawia, że chronią przed chorobami serca i rakiem. Poza tym im ciemniejsza odmiana, tym większa zawartość żelaza.
Wyniki badań naukowych potwierdzają, że winogrona pomagają obniżyć ciśnienie krwi i redukują odporność na insulinę. Zmniejszają ryzyko rozwoju cukrzycy i chorób serca. Poza tym amatorzy winogron mogą liczyć na wzrost poziomu „dobrego” cholesterolu HDL, więc maleje u nich ryzyko miażdżycy.
Winogrona powinny być też stałym elementem menu osób dbających o linię. Wspomagają redukcję masy ciała dzięki resweratrolowi – składnikowi wspierającemu proces rozpadu tkanki tłuszczowej i poprawiającemu insulinowrażliwość. Najwięcej resweratolu znajdziemy w skórce czarnych winogron.
Coraz więcej publikacji naukowych dotyczy antyrakowych właściwości winogron. Flawonoidy + witaminy C i A to naturalne przeciwutleniacze. Lekarze podkreślają jednak, że jedzenie winogron nie pomoże pokonać raka, ale zdrowa dieta, bogata w owoce i warzywa, na pewno pomoże w zapobieganiu rozwojowi nowotworów.
Sięgając po winogrona należy wybierać grona z jagodami podobnej wielkości, nie poobijane, z pewnego (czytaj: zdrowego) źródła. Najlepiej zjadać je z pestkami i skórką, bo wtedy zadbamy też o nasze jelita.
Zalety winogron były doceniane już 5 tys. lat p.n.e. Wtedy stosowano je m.in. przy dolegliwościach układu pokarmowego, czy skaleczeniach.
W medycynie niekonwencjonalnej leczenie winogronami doczekało się nawet własnej dziedziny – ampeloterapii. Trudno się dziwić, bowiem winogrona są skarbnicą witamin i składników mineralnych. Wystarczy wspomnieć, że zawierają m.in. witaminy C, A, E, K, B6, kwas foliowy i minerały: wapń, żelazo, magnez, fosfor, bor, potas, cynk, mangan i selen. Dodatkowo mają w składzie jod, który rzadko występuje w owocach, a jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania tarczycy.
Lecznicze właściwości winogron są zróżnicowane w zależności od odmiany: najzdrowsze są ciemnofioletowe, bowiem zawierają najwięcej flawonoidów, które są naturalnymi przeciwutleniaczami, neutralizującymi wolne rodniki.
To sprawia, że chronią przed chorobami serca i rakiem. Poza tym im ciemniejsza odmiana, tym większa zawartość żelaza.
Wyniki badań naukowych potwierdzają, że winogrona pomagają obniżyć ciśnienie krwi i redukują odporność na insulinę. Zmniejszają ryzyko rozwoju cukrzycy i chorób serca. Poza tym amatorzy winogron mogą liczyć na wzrost poziomu „dobrego” cholesterolu HDL, więc maleje u nich ryzyko miażdżycy.
Winogrona powinny być też stałym elementem menu osób dbających o linię. Wspomagają redukcję masy ciała dzięki resweratrolowi – składnikowi wspierającemu proces rozpadu tkanki tłuszczowej i poprawiającemu insulinowrażliwość. Najwięcej resweratolu znajdziemy w skórce czarnych winogron.
Coraz więcej publikacji naukowych dotyczy antyrakowych właściwości winogron. Flawonoidy + witaminy C i A to naturalne przeciwutleniacze. Lekarze podkreślają jednak, że jedzenie winogron nie pomoże pokonać raka, ale zdrowa dieta, bogata w owoce i warzywa, na pewno pomoże w zapobieganiu rozwojowi nowotworów.
Sięgając po winogrona należy wybierać grona z jagodami podobnej wielkości, nie poobijane, z pewnego (czytaj: zdrowego) źródła. Najlepiej zjadać je z pestkami i skórką, bo wtedy zadbamy też o nasze jelita.
