Édouard Leclerc urodził się w małej miejscowości bretońskiej Landerneau, w rodzinie z trzynaściorgiem dzieci. Był synem Eugène Leclerca oraz Marie Kerouanton.
W młodości kształcił się w seminarium (Prêtres du Sacré-Cœur de Jésus), nie został jednak księdzem, lecz zatrudnił się w firmie przewozowej w Breście. W grudniu 1949 rozpoczął własny biznes otwierając pierwszy sklep E.Leclerc w rodzinnym Landerneau o powierzchni jedynie 16 m², gdzie sprzedawał wyroby ciastkarskie kupowane bezpośrednio z wytwórni z pobliskiego Pontivy. Jego podstawową zasadą było wyeliminowanie długiego łańcucha pośredników (tzw. "krótki łańcuch dostaw") i zaoferowanie klientom towarów w cenie zbliżonej do ceny hurtowej. Pierwszy supermarket z prawdziwego zdarzenia otworzył w 1962 w Breście (1 200 m²). Ceny niższe o 20-30% niż u konkurencji pozwoliły mu przyciągnąć klientów i otwierać kolejne sklepy m.in. w regionie paryskim (w Issy-les-Moulineaux). Stopniowo wchodził także na inne segmenty rynku otwierając sieć sklepów odzieżowych (Leclerc Vêtements), stacji benzynowych z tańszym paliwem oraz książek. Kierował ekspansją międzynarodową sieci m.in. do Portugalii, Włoch, Polski i Słowenii. W roku 2003 - po przekazaniu zarządzania siecią E.Leclerc synowi Michelowi, starał się wciąż uczestniczyć w podejmowaniu strategicznych decyzji.
W 1983 został wybrany Bretończykiem roku przez czasopismo Armor Magazine. 1 stycznia 2009 został kawalerem Legii Honorowej. Od 21 października 1950 żonaty z Hélène Diquelou, z którą miał troje dzieci.
W młodości kształcił się w seminarium (Prêtres du Sacré-Cœur de Jésus), nie został jednak księdzem, lecz zatrudnił się w firmie przewozowej w Breście. W grudniu 1949 rozpoczął własny biznes otwierając pierwszy sklep E.Leclerc w rodzinnym Landerneau o powierzchni jedynie 16 m², gdzie sprzedawał wyroby ciastkarskie kupowane bezpośrednio z wytwórni z pobliskiego Pontivy. Jego podstawową zasadą było wyeliminowanie długiego łańcucha pośredników (tzw. "krótki łańcuch dostaw") i zaoferowanie klientom towarów w cenie zbliżonej do ceny hurtowej. Pierwszy supermarket z prawdziwego zdarzenia otworzył w 1962 w Breście (1 200 m²). Ceny niższe o 20-30% niż u konkurencji pozwoliły mu przyciągnąć klientów i otwierać kolejne sklepy m.in. w regionie paryskim (w Issy-les-Moulineaux). Stopniowo wchodził także na inne segmenty rynku otwierając sieć sklepów odzieżowych (Leclerc Vêtements), stacji benzynowych z tańszym paliwem oraz książek. Kierował ekspansją międzynarodową sieci m.in. do Portugalii, Włoch, Polski i Słowenii. W roku 2003 - po przekazaniu zarządzania siecią E.Leclerc synowi Michelowi, starał się wciąż uczestniczyć w podejmowaniu strategicznych decyzji.
W 1983 został wybrany Bretończykiem roku przez czasopismo Armor Magazine. 1 stycznia 2009 został kawalerem Legii Honorowej. Od 21 października 1950 żonaty z Hélène Diquelou, z którą miał troje dzieci.
