Co robić, by te dwa światy pogodzić – świat wakacyjnego bujania w obłokach ze światem szarej codzienności w naszej robocie? Wbrew pozorom to ważne zagadnienie. Badania wykazują, że ponad połowa pracowników po powrocie ze słonecznego urlopu i byczenia się nad basenem nie jest w stanie przez pierwsze tygodnie odnaleźć się w rytmie pracy.
Chyba że ktoś zdecydował się na urlop nad polskim morzem lub na Mazurach i przeżył dwa tygodnie w deszczu, z wkurzoną rodziną na karku. Ta grupa chętnie wraca do pracy, widząc w tym nawet jakiś ratunek. Ci, którzy mieli wątpliwą przyjemność zmarznąć i być wywianym podczas wakacji, ochoczo wracają na swe stanowiska. Czasem nawet rzucają się na stosy papierów na biurkach w robocie niczym do łodzi ratunkowej, która ma ich zabrać z krainy urlopowego zimna, nerwów i chaosu.
Od dobrych kilku lat nasze społeczeństwo jednak się wzbogaciło, ustatkowało i wiele milionów Polaków stać na wyjazdy zagraniczne do ciepłych krajów. Dziś nawet podróże do egzotycznych i dalekich zakątków świata nie są rzadkością. Wypady do Australii, Afryki Południowej, na złotą wyspę Mauritius, odległe Wyspy Wielkanocne, a nawet na Karaiby czy Hawaje dla wielu nie stanowią problemu.
Problemem jest, niestety, powrót do pracy po takich pięknych eskapadach i wdrożenie się w szary, codzienny rytm firmowy. Bo jak tu odpisywać na maile klientów, gdy w głowie mamy jeszcze plażę i palmy?
Fachowcy radzą, jak zmiękczyć takie twarde lądowanie bez szkody dla siebie i firmy. Psycholodzy sugerują, aby jakieś elementy z wakacji zabierać ze sobą do pracy. Może to być na przykład pamiątkowy kubek z kraju, w którym byliśmy. Taki mały „wakacyjny” element postawiony na pracowniczym biurku pozwoli nam łagodniej znieść traumę powrotu do firmy. Wystarczy kilka spojrzeń na taki wakacyjny kubek, na którym widnieje przecież nazwa turystycznej miejscowości, zdjęcie plaży lub uroczy widoczek i już wywołuje to miłe wspominki, a my się uspokajamy.
Można także zastosować bardziej radykalną metodę i zamiast herbaty czy kawy robić sobie w pracy drinki z palemkami. Oczywiście może to być zwykły sok bez alkoholu, ale za to podany w pięknym kielichu z parasolką. Ileż wspomnień i jaką siłę posiada taka parasolka! Przypomnimy sobie miłe chwile nad basenem czy przy plaży, gdy barman serwował nam takie drinki z uśmiechem i ukłonem.
Wbrew pozorom takie drobne gadżety wakacyjne pełnią ważną rolę. Jedno spojrzenie i już się uśmiechamy do własnych myśli. Już się uspokajamy, męcząc się nad biurową robotą w firmie. Nie musimy się ograniczać do pamiątkowych kubków i egzotycznych drinków z parasolkami. Możemy przynosić do pracy widokówki z miejsc, w których byliśmy, muszelki lub inne przedmioty, które przypomną nam o miłych chwilach. Takie duże muszle mają w sobie wielką magię, a gdy przyłożymy do nich ucho, słyszymy szum morza. Działa to lepiej niż kazania proboszcza, sto terapii i rozmowy z zakładowym psychoanalitykiem.
Ciężka rozmowa z klientem przez telefon, który zgłasza nam milion uwag, nieprzyjemna rozmowa z kierownikiem, opiernicz od szefa – a my, zamiast wkurzać się i dygotać w nerwowym tańcu, bierzemy muszlę i przykładamy ją sobie do ucha. Od razu się uspokajamy. W muszli nie słychać ani pretensji klienta, ani wrzasków kierownika czy szefa. Słychać piękny szum morza, który działa kojąco na mózg i nerwy, a także przywodzi na myśl piękne plaże, seksowne kobiety, cudne łodzie, słońce i przestrzeń tak wielką i wspaniałą, jak tylko można sobie wyobrazić.
I tu praktyczna uwaga: jeśli widzicie kolegę, który właśnie wrócił z urlopu i który przykłada sobie dużą muszlę (nie klozetową) do ucha, nie przeszkadzajcie mu. Nie bierzcie go za wariata czy kosmitę. On po prostu odreagowuje stresującą rozmowę. Dajcie mu chwile oddechu, a zaraz, napompowany boskim szumem z muszli, wróci do pracy niczym młody królik na widok marchewki.
Są oczywiście przypadki bardziej zaawansowane, w których nie wystarczą ani kubki turystyczne, ani kolorowe drinki z palemkami, ani nawet muszle. Wówczas zastosować należy środki radykalne. Pracownik, który wbrew rozsądkowi i faktom oczywistym, będąc w pracy, jest ciągle głową na urlopie, musi zdecydować się na radykalne kroki. Tu na otrzeźwienie i zmycie traumy powrotu do pracy nie pomoże ani zimny prysznic, ani nawet koszmarne wiadomości z serwisów politycznych.
Psycholodzy zalecają, aby tak ciężkie przypadki potraktować w sposób specjalny. Należy pozwalać takim pracownikom przez pierwsze dni powrotu do pracy przychodzić w strojach wakacyjnych. Żadne tam garnitury, a kolorowe koszule, krótkie gacie z bananami czy ananasami i kolorowe klapki. Do tego słomkowy kapelusz, przeciwsłoneczne okulary plus ręcznik z wielkim napisem „Majorka”. Niech taki pracownik myśli, że nadal jest na wakacjach.
Oczywiście ręcznik sobie kładziemy na biurku i udajemy, że jesteśmy na basenie. Można też przynieść ze sobą leżaki do opalania i kremy oraz te wszystkie potrzebne filtry i inne plażowe akcesoria. Smarujemy się kremami w robocie i tylko z dnia na dzień pozbywamy powoli gadżetów wakacyjnych. Robimy to stopniowo i systematycznie, aż wtopimy się w szarą rzeczywistość naszej firmy.
Najpierw ginie ręcznik, potem zostawiamy w domu klapki, następnego dnia okulary i drink z palemką, aż pewnego dnia jesteśmy już na medal wdrożeni do pracy w firmie i nakładamy zwykły garnitur, bo po cholerę nam do lakierek krótkie spodenki?
Krzysztof Skiba
Chyba że ktoś zdecydował się na urlop nad polskim morzem lub na Mazurach i przeżył dwa tygodnie w deszczu, z wkurzoną rodziną na karku. Ta grupa chętnie wraca do pracy, widząc w tym nawet jakiś ratunek. Ci, którzy mieli wątpliwą przyjemność zmarznąć i być wywianym podczas wakacji, ochoczo wracają na swe stanowiska. Czasem nawet rzucają się na stosy papierów na biurkach w robocie niczym do łodzi ratunkowej, która ma ich zabrać z krainy urlopowego zimna, nerwów i chaosu.
Od dobrych kilku lat nasze społeczeństwo jednak się wzbogaciło, ustatkowało i wiele milionów Polaków stać na wyjazdy zagraniczne do ciepłych krajów. Dziś nawet podróże do egzotycznych i dalekich zakątków świata nie są rzadkością. Wypady do Australii, Afryki Południowej, na złotą wyspę Mauritius, odległe Wyspy Wielkanocne, a nawet na Karaiby czy Hawaje dla wielu nie stanowią problemu.
Problemem jest, niestety, powrót do pracy po takich pięknych eskapadach i wdrożenie się w szary, codzienny rytm firmowy. Bo jak tu odpisywać na maile klientów, gdy w głowie mamy jeszcze plażę i palmy?
Fachowcy radzą, jak zmiękczyć takie twarde lądowanie bez szkody dla siebie i firmy. Psycholodzy sugerują, aby jakieś elementy z wakacji zabierać ze sobą do pracy. Może to być na przykład pamiątkowy kubek z kraju, w którym byliśmy. Taki mały „wakacyjny” element postawiony na pracowniczym biurku pozwoli nam łagodniej znieść traumę powrotu do firmy. Wystarczy kilka spojrzeń na taki wakacyjny kubek, na którym widnieje przecież nazwa turystycznej miejscowości, zdjęcie plaży lub uroczy widoczek i już wywołuje to miłe wspominki, a my się uspokajamy.
Można także zastosować bardziej radykalną metodę i zamiast herbaty czy kawy robić sobie w pracy drinki z palemkami. Oczywiście może to być zwykły sok bez alkoholu, ale za to podany w pięknym kielichu z parasolką. Ileż wspomnień i jaką siłę posiada taka parasolka! Przypomnimy sobie miłe chwile nad basenem czy przy plaży, gdy barman serwował nam takie drinki z uśmiechem i ukłonem.
Wbrew pozorom takie drobne gadżety wakacyjne pełnią ważną rolę. Jedno spojrzenie i już się uśmiechamy do własnych myśli. Już się uspokajamy, męcząc się nad biurową robotą w firmie. Nie musimy się ograniczać do pamiątkowych kubków i egzotycznych drinków z parasolkami. Możemy przynosić do pracy widokówki z miejsc, w których byliśmy, muszelki lub inne przedmioty, które przypomną nam o miłych chwilach. Takie duże muszle mają w sobie wielką magię, a gdy przyłożymy do nich ucho, słyszymy szum morza. Działa to lepiej niż kazania proboszcza, sto terapii i rozmowy z zakładowym psychoanalitykiem.
Ciężka rozmowa z klientem przez telefon, który zgłasza nam milion uwag, nieprzyjemna rozmowa z kierownikiem, opiernicz od szefa – a my, zamiast wkurzać się i dygotać w nerwowym tańcu, bierzemy muszlę i przykładamy ją sobie do ucha. Od razu się uspokajamy. W muszli nie słychać ani pretensji klienta, ani wrzasków kierownika czy szefa. Słychać piękny szum morza, który działa kojąco na mózg i nerwy, a także przywodzi na myśl piękne plaże, seksowne kobiety, cudne łodzie, słońce i przestrzeń tak wielką i wspaniałą, jak tylko można sobie wyobrazić.
I tu praktyczna uwaga: jeśli widzicie kolegę, który właśnie wrócił z urlopu i który przykłada sobie dużą muszlę (nie klozetową) do ucha, nie przeszkadzajcie mu. Nie bierzcie go za wariata czy kosmitę. On po prostu odreagowuje stresującą rozmowę. Dajcie mu chwile oddechu, a zaraz, napompowany boskim szumem z muszli, wróci do pracy niczym młody królik na widok marchewki.
Są oczywiście przypadki bardziej zaawansowane, w których nie wystarczą ani kubki turystyczne, ani kolorowe drinki z palemkami, ani nawet muszle. Wówczas zastosować należy środki radykalne. Pracownik, który wbrew rozsądkowi i faktom oczywistym, będąc w pracy, jest ciągle głową na urlopie, musi zdecydować się na radykalne kroki. Tu na otrzeźwienie i zmycie traumy powrotu do pracy nie pomoże ani zimny prysznic, ani nawet koszmarne wiadomości z serwisów politycznych.
Psycholodzy zalecają, aby tak ciężkie przypadki potraktować w sposób specjalny. Należy pozwalać takim pracownikom przez pierwsze dni powrotu do pracy przychodzić w strojach wakacyjnych. Żadne tam garnitury, a kolorowe koszule, krótkie gacie z bananami czy ananasami i kolorowe klapki. Do tego słomkowy kapelusz, przeciwsłoneczne okulary plus ręcznik z wielkim napisem „Majorka”. Niech taki pracownik myśli, że nadal jest na wakacjach.
Oczywiście ręcznik sobie kładziemy na biurku i udajemy, że jesteśmy na basenie. Można też przynieść ze sobą leżaki do opalania i kremy oraz te wszystkie potrzebne filtry i inne plażowe akcesoria. Smarujemy się kremami w robocie i tylko z dnia na dzień pozbywamy powoli gadżetów wakacyjnych. Robimy to stopniowo i systematycznie, aż wtopimy się w szarą rzeczywistość naszej firmy.
Najpierw ginie ręcznik, potem zostawiamy w domu klapki, następnego dnia okulary i drink z palemką, aż pewnego dnia jesteśmy już na medal wdrożeni do pracy w firmie i nakładamy zwykły garnitur, bo po cholerę nam do lakierek krótkie spodenki?
Krzysztof Skiba
