Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości zawiera szczegółowe wyliczenie składników majątku, które w razie skierowania egzekucji sądowej przeciwko rolnikowi nie będą mogły być zajęte przez sądowy organ egzekucyjny celem zaspokojenia należności wierzycieli . Ustawodawca do katalogu składników gospodarstwa rolnego niezbędnych do jego prowadzenia zalicza szereg elementów. Warunkiem zastosowania ograniczeń egzekucji przewidzianych rozporządzeniem jest okoliczność, aby było to gospodarstwo prowadzone przez rolnika.
Z prowadzeniem gospodarstwa rolnego wiąże się konieczność zaciągania zobowiązań. Niejednokrotnie niezbędne staje się dochodzenie wynikających z nich roszczeń wierzycieli na drodze sądowej oraz następnie doprowadzenie do przymusowego ich wykonania w ramach postępowania egzekucyjnego. Przepisy obowiązującego powszechnie prawa przewidują w takich sytuacjach spore ograniczenia dla wierzycieli w kierowaniu egzekucji w stosunku do majątku osób wykonujących działalność rolniczą.
Niektóre wypadki wyłączeń częściowo określone są nieostrymi klauzulami: „w ilości niezbędnej” lub „niezbędne”. W praktyce często powoduje to zaistnienie różnych ocen zakresu tej niezbędności przez komornika sądowego oraz rolnika.
Podkreślić należy zupełnie nową regulację określoną w §2 rozporządzenia, która nakłada na komorników sądowych obowiązek wystąpienia, w terminie 3 dni od dokonania zajęcia przedmiotów do izby rolniczej – właściwej na położenie gospodarstwa rolnego dłużnika – z wnioskiem o wydanie opinii. Izba rolnicza ma na jej sporządzenie 14 dni. Opinia ta ma dotyczyć niezbędności do prowadzenia gospodarstwa dłużnika nadwyżki inwentarza oraz ruchomości przewidzianych prawem. Do czasu wydania opinii przez izbę rolniczą komornik ma obowiązek wstrzymać się z dokonywaniem czynności egzekucyjnych. W przypadku wydania opinii o niezbędności tych elementów do prowadzenia gospodarstwa rolnego komornik obowiązany jest umorzyć postępowanie w tym zakresie. W takim wypadku nie mogą one podlegać egzekucji.
Z prowadzeniem gospodarstwa rolnego wiąże się konieczność zaciągania zobowiązań. Niejednokrotnie niezbędne staje się dochodzenie wynikających z nich roszczeń wierzycieli na drodze sądowej oraz następnie doprowadzenie do przymusowego ich wykonania w ramach postępowania egzekucyjnego. Przepisy obowiązującego powszechnie prawa przewidują w takich sytuacjach spore ograniczenia dla wierzycieli w kierowaniu egzekucji w stosunku do majątku osób wykonujących działalność rolniczą.
Niektóre wypadki wyłączeń częściowo określone są nieostrymi klauzulami: „w ilości niezbędnej” lub „niezbędne”. W praktyce często powoduje to zaistnienie różnych ocen zakresu tej niezbędności przez komornika sądowego oraz rolnika.
Podkreślić należy zupełnie nową regulację określoną w §2 rozporządzenia, która nakłada na komorników sądowych obowiązek wystąpienia, w terminie 3 dni od dokonania zajęcia przedmiotów do izby rolniczej – właściwej na położenie gospodarstwa rolnego dłużnika – z wnioskiem o wydanie opinii. Izba rolnicza ma na jej sporządzenie 14 dni. Opinia ta ma dotyczyć niezbędności do prowadzenia gospodarstwa dłużnika nadwyżki inwentarza oraz ruchomości przewidzianych prawem. Do czasu wydania opinii przez izbę rolniczą komornik ma obowiązek wstrzymać się z dokonywaniem czynności egzekucyjnych. W przypadku wydania opinii o niezbędności tych elementów do prowadzenia gospodarstwa rolnego komornik obowiązany jest umorzyć postępowanie w tym zakresie. W takim wypadku nie mogą one podlegać egzekucji.
